امام موسی صدر از محرومان و ضعیفان و کسانی که مورد بی‌مهری قرارگرفته بودند، آشکارا جانب داری می‌کرد و وضع مصیبت‌بار آنان را تهدیدی برای موجودیت و آینده کشور می‌دانست. کسانی که در گوشه و کنار کشور رهاشده‌اند و معیشت و امنیت و آینده‌شان درخطر است، در پیِ لقمه‌ای نان و امنیت، به شهرها پناه می‌آورد و با کمربند فقر، شهرها را محاصره می‌کنند که سبب فشار بر زیرساخت‌های زیست محیطی و بهداشتی و اجتماعی شهر می‌شود و روستاها را دستخوش بحران زیست محیطی و طمع‌های خارجی می‌کند؛ همچنان که نابرابری‌های اجتماعی و تنش‌های سیاسی را شدیدتر می‌کند و به جنگ داخلی می‌کشاند.

برای پیشگیری از همه این خطرها، امام صدر بحث سرپرستی اجتماعی را مطرح و ابعاد آن را تعریف کرد. اموری که فراتر از بحث تأمین غذا و دارو و دیگر نیازهای اساسی است. مانند:

سرپرستی از یتیم، میدان دادن به کسی که در حاشیه جامعه مانده، تقویت افراد آسیب‌پذیر و حمایت از کسانی که موقعیت کنونی یا آینده یا کرامتشان درخطر است، فرصتی است برای شما تا:

از شما می‌خواهیم که در تأمین حقوق اولیه و انسانی کودکان با ما همراه باشید:

 

از سال ۱۹۸۳ میلادی برای افراد نیکوکار این امکان فراهم شد که از راه مشارکت و پرداخت مبلغ معین سالانه، سرپرستی یک دختر بچه (یا بیشتر) را به عهده بگیرند. در حال حاضر هزینه سالانه برای سرپرستی یک دختر یتیم، ۵۵۲۴ دلار است در حالی که این مبلغ در دهه هشتاد میلادی ۱۲۰۰ دلار بود. این مبلغ شامل آموزش، مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی، رفت و آمد، تغذیه، پوشاک، فعالیت‌های تفریحی و دیگر ضرورت‌های زندگی است و در کنار آن، نیازهای اساسی را نیز برآورده می‌کند.

این صندوق، سرپرستی چند نفر را نیز برای یک کودک می‌پذیرد. یعنی می‌توانید تنها در بخشی از هزینه‌های سرپرستی مشارکت کنید.