امام موسی به محض ورود به صور با تحصیل کرده‌ها ارتباط برقرار کرد. دکتر شکرالله حداد یکی از آن‌ها بود که هم پزشک بود و هم آدم پخته و نوع دوستی بود. به تمام مریض‌ها از هرطایفه و مذهبی، مجانی خدمت می‌کرد و حتی دارو‌هایشان را مجانی می‌داد، و علاقه زیادی نیز به مسائل اسلامی داشت. 

دکتر حداد همسایۀ ما بود و یادم می‌آید که هروقت امام موسی صدر به منزل ایشان می‌رفت من روی پنجرۀ خانه می‌ایستادم تا ایشان را ببینم. 

امام موسی صدر وقتی رد می‌شدند حتی به صیاد‌ها و قایقران‌ها هم سلام می‌کردند. یادم نمی‌رود که وقتی کوچک بودیم در مدارس دینی به ما می‌گفتند که حضرت مسیح هم با قایقران‌ها و صیاد‌ها سلام می‌کردند، و من وقتی این رفتار امام موسی صدر را می‌دیدم حضرت مسیح در ذهنم مجسم می‌شد.

این صحنه‌ها همۀ ما را تحت تأثیر قرار می‌داد. من از‌‌ همان زمان تمام سخنرانی‌های امام موسی صدر را دنبال می‌کردم و لذت می‌بردم.